Περί Τουριστικού Προϊόντος

Αναμφισβήτητα, το κύριο προϊόν της Σκιάθου πλέον είναι ο τουρισμός. Ο τουρισμός ως προϊόν είναι πολυσύνθετο, πολυεπίπεδο, δύσκολο στην πρόσληψη, αλλά συνάμα επικερδές. Παράγει θέσεις εργασίας καλά αμειβόμενες και «θελκτικές», με την έννοια ότι οι νέες/νέοι εύκολα αποφασίζουν να απασχοληθούν και να κάνουν καριέρα σε αυτές. Ταυτόχρονα, διαχέει εύκολα πλούτο στις τοπικές κοινωνίες, ακόμη και σε επαγγέλματα και επιχειρήσεις που δεν φαίνονται να έχουν άμεση σχέση με αυτό, όπως για παράδειγμα σε χτίστες, ή κηπουρούς.

Τούτων δοθέντων, στην Σκιάθο σήμερα είναι εμφανές ότι λείπει η στρατηγική, το όραμα, η προοπτική. Το νησί για άλλη μία χρονιά δείχνει να πορεύεται στον «αυτόματο» πιλότο, χωρίς πυξίδα, χάρτη και στόχευση. Για αυτούς που προσπερνούν τον εύκολο εντυπωσιασμό που παράγει στον επισκέπτη, σε δεύτερη ανάγνωση εμφανίζεται εύκολα η απουσία των παραπάνω.

Γιατί; Γιατί η δημοτική αρχή από την οποία θα περιμέναμε σε συνεργασία με φορείς, επιχειρηματίες, δημόσιες υπηρεσίες και κοινωνία, να υλοποιήσει τα παραπάνω, στέκεται παθητική απέναντι στις εξελίξεις, αδυνατώντας να επιτελέσει τον βασικό ρόλο και αποστολή της, να δείξει, να εμπνεύσει, να καθοδηγήσει, να χαράξει δρόμους.

Κλασσικό παράδειγμα της παραπάνω αδυναμίας είναι το ωράριο των βραδινών μαγαζιών: Στην κορύφωση της σαιζόν, χωρίς καμία προηγούμενη ειδοποίηση ή συζήτηση, τα ωράρια άλλαξαν, άρχισε ένα μπαράζ μηνύσεων, και βρέθηκαν ξαφνικά τα περισσότερα εξ αυτών να κλείνουν στις 03:00. Κανείς δεν σκέφτηκε ότι το νέο πλοίο από την Θεσσαλονίκη φέρνει καθημερινά όλη την νεολαία της βόρειας Ελλάδας, οι οποίοι έρχονται για να διασκεδάσουν. Κανείς δεν σκέφτηκε ότι όλα αυτά τα παιδιά θα περιφέρονται στους δρόμους και στο λιμάνι μέχρι το πρωί με γνωστά θλιβερά αποτελέσματα από άλλες εποχές (για τους γνωρίζοντες, νόμος Παπαθεμελή). Κανείς δεν σκέφτηκε ότι και αυτό το κομμάτι του τουρισμού είναι ευπρόσδεκτο και αναγκαίο στο σύνολο αυτού που ονομάζεται τουριστικό προϊόν.

Φυσικά, κανείς δεν ζητάει αυτά τα μαγαζιά να λειτουργούν εις βάρος των υπολοίπων επιχειρήσεων ή σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Γνωρίζω προσωπικά το πώς αντιμετώπιζε και πως έφερνε την πολυπόθητη ισορροπία πρώην Δήμαρχος. Έκανε καθημερινές συσκέψεις στο γραφείο του με τις αρμόδιες αρχές, και επαγγελματίες, όπου ο ίδιος έθετε αυστηρά όρια και προϋποθέσεις και στους μεν και στους δε, όπου όλοι ακολουθούσαν ευλαβικά τις υποδείξεις του. Η πολυπόθητη ισορροπία λειτουργούσε και στο τέλος της σαιζόν το τουριστικό προϊόν έφερνε την πολυπόθητη υπεραξία στην τοπική κοινωνία.

Δυστυχώς, ο νυν Δήμαρχος κ. Θ. Τζούμας, άεργος και άνεργος ων, αδυνατεί να καταλάβει έστω και ακροθιγώς τι σημαίνει τουριστικό προϊόν. Έτσι, το μόνο που καταφέρνει είναι μεσούσης της τουριστικής περιόδου να περιφέρεται στο λιμάνι, τρέχοντας πίσω από πολιτευτές εκλιπαρώντας για λίγα λεπτά δημοσιότητας, και ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο.

Το τουριστικό προϊόν της Σκιάθου χρειάζεται επειγόντως μία άλλη προοπτική…