Σχόλιο για το διαδικτυακό «bullying» (μικρό, αλλά μην με κουλαντρίζετε)

Βλέπω στο διαδίκτυο ανθρώπους να γράφουν την γνώμη τους (με την οποία τις περισσότερες φορές διαφωνώ) και να την εξηγούν νηφάλια και με επιχειρήματα, αναφερόμενοι σε υποψήφιους δημάρχους-συμβούλους και τις θέσεις που έχουν διατυπώσει δημόσια. Και από κάτω βλέπω σχόλια του τύπου «Άσε μας ρε τάδε…» ή ακόμη χειρότερα «Εσύ τι έκανες ακριβώς; Εσύ που κρυβόσουν;».

Λοιπόν για να συνεννοηθούμε: όποιος κατεβαίνει για δήμαρχος-σύμβουλος, εκτίθεται δημόσια, και ΠΡΕΠΕΙ να κριθεί. Αυτό επιτάσσει η χιλιόχρονη θεσμική παράδοση μας, αυτό είναι το νόημα της δημοκρατίας. Το να ρωτάς τον κρίνοντα «Εσύ τι έκανες, εσύ που κρυβόσουν;» είναι εξ’ αρχής λάθος, κάτι που πρώτος επέδειξε ο Αριστοτέλης και πέρασε στους Λατίνους ως «ad hominem». Το σφάλμα είναι ότι αντί να ασχολείσαι με το τι είπε κάποιος, ασχολείσαι με το ποιος το είπε και του επιτίθεσαι επί προσωπικού («Άντε ρε άσε μας, εσύ ποτέ δεν…»).

Εν κατακλείδι, κυρίες και κύριοι που εξαπολύετε μύδρους εναντίον όσων τολμούν να γράψουν την άποψη τους για τον αγαπημένο σας υποψήφιο, ο υποψήφιος σας κατεβαίνει για δήμαρχος, αυτοί που τον έκριναν, όχι…   Δικαίωμα τους είναι να τον (κατά)κρίνουν… Αν είναι αλλεργικός στην κριτική, ας ιδιώτευε…