Περι ψήφου ο λόγος

Αυτό το άρθρο εμπεριέχει αρκετές προσωπικές αναφορές γιατί κάπου έχουμε μπερδευτεί μου φαίνεται. Για να συνεννοηθούμε λοιπόν συγχωριανοί:

Όλοι εσείς που μου στέλνετε διάφορα μηνύματα, από επικριτικά έως και απειλητικά, τι ακριβώς πιστεύετε ότι θα επιτύχετε; Πιστεύετε πραγματικά ότι σκιάζομαι, ή ότι θα σταματήσω να λέω όσα πιστεύω; 

Θα λέω ό,τι θέλω, όποτε θέλω, και ειδικά αν είναι υποψήφιος, για όποιον θέλω. Αυτό λέγεται Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α. Στην αρχαία Αθήνα πετούσαν ντομάτες σε όποιον ανέβαινε να μιλήσει στο βήμα και έλεγε αρλούμπες.

Αν δε ο υποψήφιος θεωρεί ότι έχει ανάγκη αυτόκλητων υπερασπιστών που μόλις κάνεις την οποιαδήποτε νύξη πρέπει να απαντήσουν με «σεντόνι», τότε μάλλον ο υποψήφιος έχει σοβαρό πρόβλημα επιλογής συμβούλων, άσε που μάλλον είναι από ανιαρός έως βαρετός και ανούσιος εφόσον ο ίδιος δεν αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Ειδικά όταν βλέπω να εξυμνείτε τον υποψήφιο ως νέο Μεσσία, που αυτός μόνος, ταγός της αλλαγής, θα μας πάει στη γη της Επαγγελίας, έχω να σας πω τούτο: χαλαρώστε λίγο, ξεκαβαλήστε από το καλάμι, και σκεφτείτε ότι κάθε φορά που τρέχατε τόσα χρόνια κραδαίνοντας σημαίες και πανό πίσω από αντίστοιχους τέτοιους, ήταν για να το μετανιώσουμε πικρά στις επόμενες εκλογές, είτε δημαρχιακές, είτε βουλευτικές.

Όλοι εσείς που προσπαθείτε να με βάλετε στο ίδιο κάδρο με τον αδελφό μου Λευτέρη, σας απαντώ δημόσια και άπαξ: Φυσικά και θα ήθελα να γίνει ο αδελφός μου δήμαρχος. Γιατί και δική του άποψη, γνώμη και κρίση έχει, και μάλιστα πολύ σοβαρή και εμπεριστατωμένη, και επίσης μπορεί να βάλει δυο λέξεις την μία πίσω από την άλλη σε μία πρόταση που να βγάζει νόημα. Για το πολιτικό του ένστικτο, η ψήφος είναι ο τελικός κριτής. Ταυτόχρονα όμως, είναι προφανές πως ό,τι γράφω εγώ αφορά εμένα και μόνον. Το τι κάνει και πως φέρεται εκείνος, μπορείτε να απευθυνθείτε στον ίδιο.

Ένα πράγμα θα σας προτρέψω: Ψηφίστε όποιον θέλετε, από όποιον συνδυασμό θέλετε. Κάποιος πρέπει να γίνει δήμαρχος, αν και όπως φαίνεται, πάλι ο «Μπάμπης ο Σουγιάς» προαλείφεται. Μην ψηφίστε όμως τους γνωστούς γλοιώδεις τύπους. Μην ψηφίσετε αυτόν τον ελεεινό που βάζει τις γριές να ορκίζονται στα εικονίσματα. Μην ψηφίστε αυτόν που σας υπόσχεται να ρίξει μπετό στο δρομάκι μπροστά στο σπίτι σας. Είναι δικαίωμα σας και υποχρέωση του, ΔΕΝ σας κάνει χάρη. Μην ψηφίστε αυτόν τον τύπο που κάνει τα ψώνια του και τα χρεώνει στην Δημαρχία, μην ψηφίστε τον απατεώνα που ζητάει πενηντάρικα για να μεσολαβήσει στην Δημοτική Αστυνομία, στο Λιμενικό Ταμείο και όπου αλλού. 

Όλοι εσείς που απογοητευμένοι μου λέτε ότι δεν θέλετε να ψηφίσετε κανέναν, σας έχω λύση: Ο Πορτογάλος νομπελίστας Ζοζέ Σαραμάγκου έχει γράψει ένα μαγικό βιβλίο: Σε κάποια χώρα στις εκλογές το λευκό παίρνει 80%. Και γίνεται χαμός. Οι κρατούντες τα χάνουν και δεν ξέρουν από πού τους ήρθε. Για την συνέχεια, διαβάστε το βιβλίο…