Ο καλός ο καπετάνιος

Στους παλιούς καιρούς και χρόνους οι άνθρωποι ανέτρεπαν τον κακό, διεφθαρμένο ή απλά άχρηστο ηγέτη με βίαιους τρόπους. Τον δολοφονούσαν, τον εξανδραπόδιζαν, στην καλύτερη περίπτωση τον καθαιρούσαν με δημοκρατικές (ή τέλος πάντων όχι και τόσο…) διαδικασίες.

Σήμερα οι κοινωνίες μας έγιναν πολιτισμένες. Καταρχήν έχουμε δικαίωμα (και υποχρέωση) να ακούμε τους υποψήφιους ηγέτες και αρχηγούς, να τους ζυγίζουμε, να τους «μετράμε» και εντέλει να αποφασίζουμε μόνοι και ανεπηρέαστοι (;) για το αν θέλουμε αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος να μας οδηγεί, να οδηγεί την ομάδα μας, το χωριό μας, την χώρα μας.

Αφού λοιπόν πάμε μία Κυριακή και τον ψηφίσουμε (ή τελικά τον ψηφίσουν αρκετοί από τους υπόλοιπους) και εκλεγεί, έχουμε την δυνατότητα να παρακολουθούμε από κοντά τις πράξεις του (τις παραλείψεις του επίσης), τα θέλω του, την προοπτική του, το όνειρο του πάνω από όλα. Και μας γοητεύουν και μας σαγηνεύουν αυτοί που κάθε φορά έχουν ένα όνειρο, αυτοί που βλέπουν που θέλουν να πάνε και μας παίρνουν και εμάς καβάλα στο άλογο.

Επίσης έχουμε δικαίωμα (και υποχρέωση μεγίστη) να παρακολουθούμε και να κρίνουμε τον βίο του, τις (μη) αποφάσεις του, το πώς τελικά καπετανεύει το καράβι μας.

Ο καλός ο καπετάνιος δεν φαίνεται μόνο στην φουρτούνα (εκεί φαίνεται σίγουρα !). Φαίνεται επίσης και στην μπουνάτσα: Κάνει οικονομία τα καύσιμα; Δίνει στο πλήρωμα τα μισθά τους; Φέρεται δίκαια σε όλους; Μοιράζει το φαί όπως πρέπει χωρίς να κρατάει συνέχεια για τον εαυτό του τα «φιλέτα»;

Αν δεν τα κάνει όλα αυτά, αν κάθεται στην στεριά και κοιτάει τις βάρκες να περνάνε, αν το καράβι παθαίνει αβαρία και καλάρει νερά και αυτός απαθής περί άλλα τυρβάζει, αν δεν νοιώθει να μοιράσει δυό γαιδάρων άχυρα, αν τα λεφτά του καραβιού σώθηκαν από καιρό και αυτός ξοδεύει ακόμα σε σαμπάνιες, τότε μόνο μία λύση έχουμε συντρόφοι (ο τόνος στο μεσαίο ό):

Στη θάλασσα τον άχρηστο, στάση να κάμωμε συντρόφοι, ανταρσία……….

Επειδή όμως προείπα ότι η κοινωνία μας δημοκρατική έγινε και νομιμόφρων (και το εννοώ!), έχουμε μόνο έναν δρόμο, τον δρόμο της δημοκρατίας:

Όταν κρίνονται οι αρχόντοι, να κρίνουμε δίκαια και σωστά, βάζοντας πάνω από όλα το συμφέρον του τόπου και των ανθρώπων και όχι μονάχα το συμφέρον το δικό μας…. Και άχρηστους καπετανέους να σταματήσουμε να διαλέγομε για να μας καπετανέψουν….

Χαιρετίσματα από το Ριάντ