(Ξανα) κλείνουν τα μπαρ στην Σκιάθο
Το πόσο σχετικός
είμαι για να ομιλήσω για το φλέγον θέμα στην Σκιάθο, οι παλαιότεροι το
γνωρίζουν καλά, οι νεότεροι ας ρωτήσουν…
Φτάσαμε στο
σημείο ΞΑΝΑ, να κλείνουν όλα τα βραδινά μαγαζιά στην Σκιάθο στις 03.30.
Διάβασα λοιπόν
στο facebook ένα χαρακτηριστικό
σχόλιο μίας κυρίας: «Επιτέλους, να κοιμηθούμε με ανοιχτά παράθυρα». Σε πρώτη
ανάγνωση, ακούγεται λογικό το επιχείρημα της. Μόνο που ΔΕΝ είναι.
Γιατί δεν είναι:
Η κυρία αυτή, πιθανολογώ συνταξιούχος (ο σύζυγος της σίγουρα είναι) έχει δύο
νέα παιδιά, τα οποία από ότι είδα, δραστηριοποιούνται στην Σκιάθο. Δεν
αναρωτιέται λοιπόν γιατί και πως αυτά τα παιδιά βρήκαν δουλειά στην Σκιάθο όταν
η ανεργία στην Ελλάδα είναι στο ~28%. Να το πω πιο απλά: Θα κοιμάται με ανοιχτά
παράθυρα, αλλά με τα παιδιά άνεργα ή ξενιτεμένα.
Ξέρω, θα μου
πείτε ότι υπερβάλω, και η Σκιάθος μας έχει φοβερές άλλες δυνατότητες και σιγά
το πράμα που κλείνουν τα (μισητά) μπαρ στις 03.30. Επιτέλους θα έρθει και
καλύτερος κόσμος στο νησί.
Να πω λοιπόν ότι
αυτό είχε ξαναγίνει, ΑΚΡΙΒΩΣ με τον ίδιο τρόπο, πριν περίπου 20 χρόνια.
Αποτέλεσμα: Ο φούρνος πουλούσε τυρόπιτες, βότκα, κτλ. Εκατοντάδες άνθρωποι
μαζευόντουσαν στο λιμάνι, δερνόντουσαν και πετούσαν τις καρέκλες και τα
τραπέζια στην θάλασσα, ΚΑΘΕ μέρα. Τα μαγαζιά φυσικά απέλυσαν κόσμο (ίσως και
την κόρη της κυρίας που διαμαρτύρεται) και για χρόνια το νησί έψαχνε να βρει
ταυτότητα. Κάπου εκεί ξεφύτρωσαν και τα beach bar και τα beach parties.
Την βρήκε λοιπόν;
Ανακαλύψαμε τον τρόπο να φέρουμε αυτούς τους «καλύτερους» πελάτες και να
διώξουμε αυτούς τους «χειρότερους» που έχουμε τώρα;
Είκοσι χρόνια μετά,
λέω όχι. Όχι δεν φέραμε καλύτερους πελάτες. Όχι δεν κάναμε καμία κίνηση. Την
άλλη χρονιά, ξαναρχίσαμε τα ίδια, ξανάνοιξαν τα μπαρ, και είμαστε ακριβώς στο
ίδιο σημείο.
Ας συζητήσουμε
λοιπόν το γιατί είμαστε στο ίδιο σημείο:
Γιατί τους
βάζουμε όλους στο ίδιο καζάνι. Επειδή η αρχή του τόπου δεν έχει καμία άποψη για
τον τουρισμό, επειδή κανείς από τους ιθύνοντες νόες τον χειμώνα δεν μας κάλεσαν
να συζητήσουμε, να μιλήσουμε, να σχεδιάσουμε, να βάλουμε σκοπούς και στόχους
για τον επόμενο χρόνο, για την επόμενη πενταετία και δεκαετία.
Γιατί δεν κάνουμε
το πολύ απλό: Να βάλουμε κανόνες και όρια και να τηρούνται απαρέγκλιτα. Ανοιχτά
μαγαζιά, 80 ντεσιμπέλ, και 01.30. Μπαρ, 3.30. Κλειστά με ηχομόνωση, 05.30. Ναι,
μόνο έτσι μπορείς να αποφύγεις αυτό που γίνεται τώρα, να τσουβαλιάζεις δηλαδή
δικαίους και αδίκους γιατί βαριέσαι να ψάξεις να βρεις ποιος φταίει. Γιατί μόνο
στο στρατό (και στα απολυταρχικά καθεστώτα) φταίνε όλοι το ίδιο. Στην Σκιάθο
ΔΕΝ φταίνε όλοι το ίδιο. Είναι δύο-τρείς οι οποίοι «χαλάνε» την πιάτσα. Οι
αρμόδιοι όμως επειδή βαριούνται και επειδή δεν ενδιαφέρονται, τους
τσουβαλιάζουν όλους. Και ναι μεν η κυρία
που θα «κοιμάται με τα παράθυρα ανοιχτά» θα πάει στην Αθήνα τον χειμώνα,
κάποιοι όμως θα μείνουν πίσω, θα κρατούν μαγαζιά ανοιχτά μέχρι τον Οκτώβριο
τουλάχιστον, και θα προσπαθούν να πείσουν τους υπόλοιπους για την αναγκαιότητα
χάραξης πολιτικής και στρατηγικής.
Γιατί, ναι
τελικά, είναι πρόβλημα αρχής. Δεν ασχολείται κανείς. Δεν υπάρχει κάποιος που να
ξέρει τι θα πει τουριστικό προϊόν, τι θα πει μπαρ, κλαμπ, καφετέρια και πως
διαφέρουν μεταξύ τους. Δεν υπάρχει κάποιος να τους φωνάξει όλους αυτούς στο
γραφείο του (στην αρχή της σαιζόν), και να τους εξηγήσει με ωραίο αλλά
κατηγορηματικό τρόπο ότι όποιος δεν συμμορφώνεται θα αντιμετωπίσει την μήνιν
του. ΜΟΝΟ όποιος δεν συμμορφώνεται… Οι υπόλοιποι δεν φταίνε κύριοι αρμόδιοι… Τα
κέρδη που τους στερείτε πληρώνουν την σύνταξη του συζύγου της κυρίας
(Πιθανότατα και την ιδίας…)
Υ.Γ. Μην με
προγκήξετε γιατί ξέρω πολλά…
Σχόλια